Ευτυχισμένο το 2008

Η έννοια της αρχής υπάρχει παντού. Αλλά και αν δεν υπάρχει είμαστε έτοιμοι να την δημιουργήσουμε.

Για τον καθένα μας η γέννηση του είναι μια αρχή. Μια προσωπική αρχή που θεωρούμε σημαντική. Η πρώτη λέξη, τα πρώτα βήματα, η πρώτη μέρα στο σχολείο, στο δημοτικό, στο γυμνάσιο, στο λύκειο, ενδεχομένως στο πανεπιστήμιο, στη δουλειά, στη νέα οικογένεια. Η πρώτη μέρα της εβδομάδας, του μήνα, του χρόνου. Η πρώτη μέρα της καλοκαιρινής άδειας, των διακοπών, της επανόδου στην εργασία. Η πρώτη αγάπη, ο πρώτος έρωτας, η πρώτη μέρα του καινούριου έρωτα. Η πρώτη στιγμή μιας απόφασης μεγάλης ή μικρής, τα πρώτα λεπτά της εφαρμογής της, τα πρώτα λεπτά της καταστρατήγησης. Όλη μας η ζωή γεμάτη πρώτες μέρες και στιγμές, που εμείς ορίζουμε ως τέτοιες, είτε μέσα από τον προσωπικό μας χρόνο και βιολογικό κύκλο είτε μέσα από το συλλογικό - κοινωνικό χρόνο και δρώμενα.

Η έννοια της αρχής είναι σχετική. Ειδικά όταν αναφέρεται σε έναν αέναο, κυκλικό και επαναλαμβανόμενο χρόνο. Ποια είναι η αρχή του κύκλου; Πως ορίζεται; Πιθανόν μόνο αυθαίρετα και με αποφασιστικότητα, ακουμπώντας τη μύτη του μολυβιού πάνω σε ένα τυχαίο σημείο της περιφέρειάς του και λέγοντας δυνατά "εδώ". Και αν έχεις τη δύναμη και τον τρόπο να πείσεις και όλους τους άλλους, ιδού η αρχή!

"Εν αρχή ην ο λόγος, και ο λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο λόγος..." Ποιος είναι ο Θεός εν προκειμένω; Ο λόγος ή η αρχή; Και που αρχίζει ο λόγος; Και ποια η λογική της αρχής;

Η αρχή έχει πέρα από όλα τα άλλα και λυτρωτική δύναμη, καθώς μετουσιώνεται σε λύση και απάντηση ερωτημάτων για τα τεκταινόμενα. Για κάθε ιδιαίτερο γεγονός ή συμβάν, καλό ή κακό, όλοι αναζητούμε την αρχή, ταυτίζοντας τη γέννησή του με την ερμηνεία του. Στην ακολουθία αίτιο - αποτέλεσμα, το αίτιο πάντα προηγείται. Είναι η αρχή. Αν θέλει κάποιος να ερμηνεύσει το αποτέλεσμα αρκεί να βρει το αίτιο, να βρει την αρχή. Πόσο όμως μας απασχολεί το γεγονός πως οτιδήποτε προηγείται δεν αποτελεί αναγκαστικά και αίτιο για οτιδήποτε έπεται;

Η αρχή συνδέεται με το χρόνο αλλά και με το χώρο. Στον αγώνα δρόμου υπάρχει η στιγμή της εκκίνησης αλλά και η γραμμή της εκκίνησης. Σε κάθε μας διαδρομή υπάρχει χρονική και χωρική αφετηρία. Όλα όσα μας συμβαίνουν ξεκίνησαν κάποτε κάπου. Τι βρίσκεται όμως πίσω από τη γραμμή της εκκίνηση, το χώρο της αφετηρίας; Αν υπάρχει μια άλλη αρχή, μια άλλη ακολουθία γεγονότων ή αιτιών που οδήγησαν σε αυτή, τότε πόσο αρχή είναι η αρχή μας; Πόσο μπορεί να κυνηγάει κανείς την αρχή του στο παρελθόν, τον χθεσινό εαυτό του; Και γιατί;

Σήμερα είναι η πρώτη μέρα του χρόνου, του 2008, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Φθάσαμε στην άκρη του κύκλου και είμαστε έτοιμοι για ακόμα ένα γύρο. Η αρχή του χρόνου είναι ήδη παρελθόν εφόσον κρατάει για λίγα δευτερόλεπτα, εκεί κοντά στις 12 το βράδυ... Διαρκεί όμως ακόμα αν πρόκειται για την "πρώτη μέρα". Όσα έγιναν χθες, πριν την αφετηρία, πίσω από την εκκίνηση, δεν μετρούν. Η αρχή είναι αρχή και οφείλει να συμπεριφέρεται αναλόγως.

Ας έχουμε λοιπόν όλοι μια καλή και ευτυχισμένη χρονιά. Να συναντηθούμε όλοι και πάλι μαζί στην άκρη του κύκλου του χρόνου. Να ατενίσουμε από πίσω την αφετηρία και να τη δρασκελίσουμε και πάλι, και πάλι, και πάλι, αλλάζοντας τα νούμερα και ευχόμενοι για το εκάστοτε "νέον έτος". Να μετρηθούμε και να είμαστε όλοι, να μετριόμαστε και να είμαστε για πάντα όλοι... Γιατί ένα δεν είπαμε για την αρχή: Η αρχή υπάρχει επειδή υπάρχει και το τέλος. Και όσο αγαπάμε τις αρχές τόσο απεχθανόμαστε τα τέλη.

Καλή αρχή σε όλους λοιπόν. Εγώ σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό να αρχίσω να γράφω κάποιες σκέψεις μου, εδώ δημόσια. Τίποτα το σημαντικό. Απλά σκέψεις ατάκτως τυπωμένες....