Η έκπληξη

Η έκπληξη παραμονεύει παντού: στο ξεφύλλισμα ενός βιβλίου, στο διαδίκτυο, στη στροφή του δρόμου, πίσω από μια πόρτα, στο βλέμμα ενός περαστικού, στις λέξεις ενός άγνωστου αλλά και κάποιου γνωστού. Η έκπληξη παραμονεύει ειδικά εκεί που δεν το περιμένουμε!

Μα πάνω από όλα η έκπληξη παραμονεύει μέσα μας. Εκεί που νομίζουμε ότι όλα είναι υπό έλεγχο, ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, ότι τα πάντα έχουν ένα ρυθμό, που είναι σχεδόν καταδικασμένος να κρατήσει απαράλλαχτος μέχρι το τέλος. Το όποιο τέλος.

Κάπου εκεί, δεν έχει νόημα το πως και το γιατί, ο ίδιος μας ο εαυτός μας μπορεί να μας εκπλήξει αναπάντεχα. Μια απόφαση, μια σκέψη, ένα ερέθισμα και όλη η τάξη του κόσμου μας ανατρέπεται. Το πιο ωραίο είναι ότι παρακολουθούμε την ανατροπή σαν μεθυσμένοι, σχεδόν χαρούμενοι αγνοώντας επιδεικτικά τη συνέχεια και τις συνέπειες. Η έκπληξη τελικά είμαστε εμείς οι ίδιοι...

Είναι η ζωή ένα ταξίδι γεμάτο εκπλήξεις και αναπάντεχα γεγονότα, που πιθανότατα τα προκαλούμε μόνοι μας; Είναι οι εκπλήξεις η αφορμή για να γίνει η ζωή ένα ταξίδι γεμάτο όνειρα και στόχους, που μπορεί να αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη; "Τα όνειρα ζουν στη σιωπή" μου είπαν πρόσφατα και μου άρεσε, καθώς η σιωπή των ονείρων κάνει τις εκπλήξεις της ζωής ακόμα πιο εκκωφαντικές.

Και αξίζουν και η ζωή και οι εκπλήξεις της, ακόμα και αν είναι σίγουρο ότι ποτέ, μα ποτέ δεν θα βρούμε τα Κύθηρα...